Yalnızlıklarım hep özlemlerim oldu,
Özlemlerimse teker teker yalnızlığa dönüştü.
Unutamadıklarım oldu, sevmeden seviştiklerimde,
Umursamadan umut verdiklerimde.
Ama hep yalnızdım çünkü o yoktu
Hiç olmadı ve sanki hiç olmayacak gibi
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Kışı yaşadığımda yine kimse yoktu
Ayazlar vurdu kuruttu dallarımı..
Belki çok yakınımda, belki çok uzaklarda, belki var
Belkide hiç olmayacak....
Tebrikler Önder Baysal bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta