Hiç Olmayacak Şiiri - Önder Baysal

Yalnızlıklarım hep özlemlerim oldu,
Özlemlerimse teker teker yalnızlığa dönüştü.
Unutamadıklarım oldu, sevmeden seviştiklerimde,
Umursamadan umut verdiklerimde.
Ama hep yalnızdım çünkü o yoktu
Hiç olmadı ve sanki hiç olmayacak gibi

Baharı unuttuğumda ne hatırlatanım vardı ne yaşatanım
Bu yüzden yeşermedi dallarım
Yüreğim küçücük kaldı
Kışı yaşadığımda yine kimse yoktu
Ayazlar vurdu kuruttu dallarımı
Her yaz binlercesi vardı
Çünkü yaz bendim, yaz benimdi
Kullanıldım,
Sevilmedim, yaşattım ama yaşamadım
Sevdim,ama hep eksikti bir taraflarım

Şimdi son kez ve onu seveceğim
O nerdemi ?
Bende bilmiyorum;
Belki çok yakınımda, belki çok uzaklarda, belki var
Belkide hiç olmayacak....