Ölmüş bedenim ruhumda esaret,
Şakaklarım çürümüş saçımda aklar
Sessiz bir çığlık bir ben duyuyorum
Kapatınca gözlerimi.
Karanlık dönüyor
Zaman beni beklesede
Ben zamana inat
Yaşadığımı sanıyorum
O'da sadece bir gaflet
Yaşamamışım sanki yaşananları
Hiç olmamış güldüğümü sandığım anlar
Ne sözlerim olmuş gerçek, nede gülüşüm
Aynadaki aks'ım şaşırtmaca
Lacivert geceler yokmuş hepsi rüya
Aldığım nefes,doğan güneş
Ne gündüz,ne'de gece
Hiçlikmiş zaman sanki hiç olmamış...
Kayıt Tarihi : 8.2.2009 00:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/08/hic-olmamis-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!