Hiç Olmak Varmış Şiiri - Mehmet Hüsnü Asan

Meğer ben bir hiçmişim
Yoklukta varolmak için hiçi seçmişim
Kelimeyle anlatmaktan bezmişim
Ey sevgilim gözlerime baksana

Gözlerin hiçliğimin aynası
Varolmak gözlerinin aynısı
Gözlerinde var olmanın kaygısı
Gül sevgilim güllerini versene

Saraylarda sırçalarda hiçlikler
Gönüllere bezenmiştir sevgiler
Aynalarda görünmemiş mertlikler
Sultan-ı vaktin hiçliğidir gözlerin

Gözler ağlar gönül ağlar gün olur
Sözler ağlar sazlar çağlar an olur
Hiç uğruna yangınlara od olur
Hiçliğimin aynasıdır gözlerin

Ateş-i hasret ciğerleri dağlıyor
Var olmak sebepleri bağlıyor
Sebepleri o hiçlerde topluyor
Kara ayna yansıtıyor gözlerin

Gam hanemde gamlar sana demlenir
Gözlerimde yaşlar sana demlenir
Bir hiçlikle kalbim sana eklenir
Varlıkların yokluğunda gözlerin

Sebep sonuç her yerde hep aynı
Senelerdir sevdalar hep sana ayarlı
Huzme huzme gözlerime duyarlı
Işıktan bir sayhadır gözlerin

Demet demet gül olsan da konsan
Kollarımda bırakmadan hep dursan
Dikeninle sevdaları saydırsan
Gözlerinden gözlerime gelen yar

Sensiz sabah oluyor mu sanırsın
Yokluğunda gündüzlerde kararsın
Hiçliğimi sen kimlere anarsın
Gözlerin gözlerimin hiçliği

Son bir defa baksana bana
Gözlerini gözlerimden almadan
Demi bilmez hiçliğimi alsana
Gözlerinle gözlerime akmadan

Mehmet Hüsnü ASAN
09-03-2006
saat:23.02