Hiç olmak Şiiri - Cem Evren Minaz

al işte senin olsun karartılmış sevdam
bulabilirsen bul içinde kendini
al tut avuçlarınla düşmeden tutabilirsen gözyaşlarımı
bıraksana beni
bırak kaybolayım işte
bu karanlık benim
benim olan tek şey
olmamak işte
kaçar gibi gitmeler benim
düşmek kalkmamak
düştüğünü bilmek kabullenmek
benim işte yenilen
kürsüye hiç çıkmayan
kimsenin görmediği benim işte
hiç olmak
nefret doğuyor içimde
herkeze karşı suçlamak
suçlamak istiyorum herşeyi
sokak lambasını
kadehimi getiren adamı
önümde yüreyen şu yaşlı kadını
hüzünlerim bu karanlığa ait
hepiniz hepinizden nefret ediyorum
aynadaki adamı da sevmiyorum
çoğu zaman
bakmıyorum artık onada
güzel olmak da önemli değil
temiz olmuyorum artık
haftalardır aynı şeyler var üstümde
yıkanmıyorum artık eskisi kadar
akan su mu temizleyecek beni
bir kalıp sabun yetermi kirlerime
kazısam usulca tenimi
acıtırcasına canımı
çokmu yanar canım
kanarmı örneğin
ne kadar kanar, yüreğim kadar kanarmı
yüreğim kadar acıtırmı canımı
iyi adam yaparmı beni
beni uyuturmu örneğin
uykuya hasret gözlerime derman olurmu mesala
dinlediğim en arebesk şarkıda
gözlerimin dolmasını engellermi
nefretim içimi kazırken
durdururmu bu acıyı
yetişemiyorum bu hayata
geride kalıyorum
yetişemiyorum
bir hüznü yaşarken öteki giriyor sıraya
hiç ara vermeden dinlendirmeden
yılıyor bedenim
dermanı kalmıyor artık bacaklarımda
kaçamıyorum kalamıyorum
gidemiyorum da....