HİÇ MUTLU OLMA bensiz bu hayatta yaşarken.

yeni rüzgarlar esiyordu sen giderken bu şehirden
gitmemiş olabileceğini hesaba katmıyordu
kağıttan yapılmış gemiler
sevmek vardı ilk defa başlar gibi sevmek
ama sonra acı veren
kendine kaldığında
kendinden kaçtığında
seni ağlatan sevmek vardı.

zamanla yeşilini çıkartıyordu gözlerin
ve görmez oluyordu beni
askerdin bugün ya da yarın gidecektin
ve bekleyecek miydim seni hayır!
hiç beklemeyecektim
belki bekleyecektim de hep beklemiyorum diyecektim
kendimi kandırmak aptallığını
hep yapacaktım ama hiç buna inanmayacaktım.

sakın beni sorma bir gün
nasıl, evlendi mi, çocuğu var mı diye?
sakın aklından geçmeyeyim
çünkü benim de aklımdan geçersen
dileğim hiç mutlu olmaman
temennisini duymanı hiç istemem

şimdi başka bir yere gideceğini duydum
git! git ve hiç mutlu olma
hiç mutlu olma evlenirken, çocuğun olurken,
yemek yerken, su içerken...
hiç mutlu olma bensiz bu hayatta yaşarken.