uzağa gitti
düştü geçen resime
uykusuzluğa
hiç dayanamıyordu
çocukluğunda
yandı göz kapakları
şaşkınlığından
hiç uyanamıyordu
kör gecelerde
mum ışır avucunda
sayıklamakta
hiç boyanamıyordu
yakın sayardı
unutamayınca da
uyuklamakta
hiç doyunamıyordu
kim arıyordu
kim soruyordu onu
hayıflanmaktan
hiç mi yanamıyordu
090210-11denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 9.2.2010 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!