Hiç ummadık zamanda yıktın inancımı
Şimdi kimle eğlenir o kör gönlün
Cahilliğin yıktı koca yığılı dağları
Hiçbir suyu taşımaz aciz ruhun
Bir daha anma adımı, yüküm ağır
İki gözü kanayandan hiç mi utanmadın
Dört bohçanın hepsi açıldı
Birinde bile hayat bırakmadın
Dış dünyanın büyüsü büyür bitmez
Yıllar yorgunu gönle hiç mi acımadın
Şimdi ne söylesek boş, tesir etmez
Huzur dolu bir cennetimiz kalmışken
Onu da sen yıktın
Sehâvet
23.08.2019
Kayıt Tarihi : 2.9.2019 12:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!