Kahreden gündüzlerin, uykusuz gecelerin,
Bitmeyen feryadını hiç mi duymayacaksın?
Mısra, mısra ağlayan biçare hecelerin
Sebebini kendine hiç mi sormayacaksın?
Beni, benden koparan kulun yapmacık bahtı;
Biraz anlayabilsen ne çıkar şu bedbahtı..
Şimdi sensiz virane gönlümün payitahtı,
O taş kalbini bana hiç mi açmayacaksın?
Neredesin, nasılsın kimseye soramadım;
Çok uğraştım ben sana ayak uyduramadım,
İçimde ki boşluğu sensiz dolduramadım..
Bu gönül yarasını hiç mi sarmayacaksın?
Ardına sığındığın bu kaçıncı bahane?
Benden ne istiyorsun, istediğin daha ne?
Ne içtiğim kadehler suçlu, ne de meyhane;
Sen neden içtiğimi hiç mi sormayacaksın?
15.11.1975 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 8.9.2014 08:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!