Hiç mi Şiiri - Taciser Kaygısız

Pişmanlıklarım yok demişsin
Herşeyin bedelini ödedim
Hataysada benim,cezaysada benim
Hiç pişman değilim demişsin.
Yaşandı bitti,gitti.
Kader bu, artık unuttum demişsin.
Hiç mi,hiç mi bir gülü koklarken,
Bir martı tepende çığlık atarken,
İstiklal caddesinde yürürken,
Hiç mi sigaranın dumanını içine çektiğinde,
O Ortaköy'deki çay bahçesinde,
Yatak örtüsünde,televizyon kumandasında,
Beraber büyüttüğümüz sarduyanlarda,
Kapıyı anahtarla açtığında,
Hiç ama hiç mi özlemedin.
Hiç mi anmadın,aramadın.
Ulan o evin her yerinde ben varım.
Ulan ben olmayıpta,sonradan kazandığın hayatınım.
Ulan be sen bensiz bir hiçsin.
Ulan ben senin yalnız kadının değil,
Anandım,babandım.
Ulan be sen bensiz bir PİÇSİN.