Hic mi ! Şiiri - Neslihan Akay

Hakketmiyormuyum ?
Onu sevdiğim gibi sevilmeyi.
Onu özlediğim gibi özlenmeyi.
Onu arzuladığım gibi arzulanmayı.
Haketmiyormuyum ?
.
Haketmiyormuyum ?
Onun aşk sözcükleri ile dolup taşmayı.
Onun aşk dolu bakışlarında kaybolmayı.
Onun dokunuşları ile can bulmayı.
Haketmiyormuyum ?
.
Haketmiyormuyum ?
Onunla bir ömür yaşlanmayı.
Onunla bir asır geçirmeyi.
Onunla bir bütün olmayı.
Haketmiyormuyum ?
.
Söyle Sevdiğim !
Sen söyle, hakketmiyormuyum seni?
.
Her gece senin gözlerini
yıldızlara çiziyorum.
Gözlerine bakıp öylece senli
hülyalara dalıyorum.
Ve her sabah, seni bin kat
daha özlemiş uyanıyorum.
.
Her sokağa çıktığımda
seni yanımda hayal ediyorum,
kimi zaman gururla elini tutuyorum,
kimi zaman usulca koluna giriyorum.
.
Her soframda boş sandalyenin
yerini aliyorsun.
Seni, aceleyle yemek yerken görüyorum,
Yüzümde bir tebessümle
Seni izlerken doyuyorum.
.
Her parkta oynayan
çocukta seni görüyorum.
Masumiyetin, saflığın ve o güler yüzün
canlanır bakışlarımda.
Tezcanlılığın birde tabi
inatcılığın gelir aklıma.
.
Ah be Sevdiğim, bi bilsen....
Bi bilsen, seni ne kadar özlediğimi.

Sen hiçmi özlemedin ?
biliyorsun dimi,
hiç kimse seni benim gibi sevemicek.
ve hiç kimse
benim sana baktığım gibi bakamicak.
.
Bi bilsen Sevdiğim, bi bilsen...
Senin için neler yapabileceğimi.

Gitmek zorundamıydın ?
Beni böylece
yarım bırakmaya gerek varmıydı?
Sensiz geçirdiğim saniyeler
bana reva mı?
.
Bunca şeye rağmen,
söyle Sevgili, Söyle !!
Seni hiçmi hakketmedim ?