Hiç'lik Şiiri - Yorumlar

yaşamaın yül olmaya başlaması ve her daim artık yüreği acıtması sanırım bir vazgeçiş bir mutsuzluk bin bir türlü hüzün mü yağdırır ki yaşama bilinmez..bilinmezlik öyküsünün sonuda bu olmalı..

takvimlerden yapraklar düşüyor..büyüyoruz ve belkide ölüme yaklaşıyoruz...hiç miyiz hayır yaşıyoruz ve devam ediyoruz nefes almaya hiçlikler arasında..

ustam yazınca başka oluyor şiir..güzel dizelerinizi kutluyorum...tebrikler

Her yıl koparılacak takvim yapraklarından birine
Ödünç kimliğimin yazılması kalıyor geriye...

Necdet Arslan

Bu gün beğenerek okudugum şiirlerden bir taneside bu değeli şair değerli paylaşımı şiir anlatımı şiiri okurken okuyucusunu yarmayan
ahengi yakalayışı mükemmel olmuş kutluyorum

Her yıl koparılacak takvim yapraklarından birine
Ödünç kimliğimin yazılması kalıyor geriye...
**************************************************SEVGİLİ DOST BU GÜZEL ŞİİRE YORUM YAPILMAZ SADECE OKUNUR OKUNUR VE YAZAN YÜREK ALKIŞLANIR..eMEĞİ KITLUYORUM VE ALKIŞLIYORUM..ANT.+ON PUAN..
DOSTCA KALIN..

Usta şairlerin şiirlerine yorum yapmak o kadar zor ki....
Mükemmele söylenecek söz bulmak kolay olmuyor.
Sevgili üstadımın tüm şiirlerinde olduğu gibi bu şiirinde de muazzam bir anlam derinliği, insanı içine çeken büyük bir çekim gücü var...
Tema, seçilen sözcükler, şiirin bütünselliği içindeki iç ahenk oldukça iyi... Final ise, şiirin bütününde olduğu gibi bir harika...
Sevgili üstadımı yürekten kutlar, tüm içtenliğimle selamlarım.
Tam puan ve tabi ki, Ant. Listeme alarak.
Sevgilerimle....
Nafi ÇELİK

yazan yüreğin susmasın,,kutlarım

***Hiç'lik
Beklenmedik bir suskuya dönüşüyor her şey
Yük oluyor işte o an yaşamak
Bilincim parçalanıyor
******
çıkmazlar iiçinde kopan fırtınalar ama bu kez hiç miyim neden çözüm bulmamıyorum
neden takıldım kaldım burda . neler oluyor neden çıkışlar kapalı ..kapkara bir tünelde
her zaman aydınlık bir yer mutlaka vardı ama bu kez yerimde sayıyorum.. kısır döngü
içsel bir hiçlük hiçbişeylik duygusu ve yüreği yaralıyor .
çıkmalıym feryadını kendin bile duyabiliyorsun.. bilincinde abluka altında bilince gidiyorsun ama
o da vefasız bu arada zaten en büyük engel hiçliği düşünememizdeki o değil mi ..
geçici bir durum olsada bende bir bunalım nasıl desem yüreğin sarsıntısı
***


Uzun mu uzun bir fay kırılıyor yıllardır
Bir ürküntü
Ürperişe dönüşüyor
Sonra
Bir durakta nedensiz bekleyişlerle
Avunmaların benzi sararıyor
****
bAK yukarda yazdım yürek sarsıntısı yüreğin bilmem kaç şiddetinde depremi
belkide en az hasarla çıkışı bulmak gerek ..
yoksa enkaz altında kalmaya mahkumdur yürek ve ağır hasar alabilir..
hani sesimi duyan var mı diye inleyen ses var ya o kulaklarımızdan hiç gitmeyen
içimizi acıtan ..
şimdi bilincin hemen harekete geçip bu durumdan çıkarması gerekiyor .
sanırım ..
*****

Şimdi sesiz geçişler
Yüreğime yönelen hançerin darbeleri kadar keskin
Tüm acılardan daha beter
Derlenip toparlanamayan sızılarım
Apansız başkaldırıyor
***
inadına direme dürtüsü .
olması gereken ve yüreğin efelenme zamanı
o değilmidir en dandik durumları gören ,o değil midir silahlarını
(son şık içinden çıkılmaz durumda en son çarendir ) en kötüsünde
en acısında hemen kınından çıkaran savunma mekanizman yüreğin için
yüreğinin sağlığı güvenliği için olması gereken ..
*****

Hiçbir şeyden utanmayan masumiyet okları
İçimdeki hedefi vurdukça varlaşırken
Ben tükeniyorum
***
tükeniyor olmak..iyi niyet olgusunun çok olmasından ve o çıkardığı savunma silahın bile
artık körelmiş olmasından saklamış ama öyle bir güven gelmiş ki
hani bana olmaz bir daha olmaz vs vs .. duygular olgular iyi niyet ağır basmış
sanırım bunun cezası buda ve düşmana değil kendine yapıyor
kendi kendine zarar veriyor yine ..
****
Bozulmuş patikalarda
Kendi tuzaklarıma düşmekten korkarak ilerliyorum
Geç kalmış bir cinayetin bastırılamayan arzusu
Bölünmüşlüğümde
Büyüyor da büyüyor
*****
çaresizlik iç kararması
mayın tarlası yürekte her an mayınlara basma korkusu belki kendnden korkma
Hiçliklerde kaybolma yada cevapların cevapsız kalması ..
ağır bir travma gibi ...
sonbahar hüznü şu bu bile gölgede kalır sanırım bu ruh durumunu anlamaya
kaybolmaktan korkan bir yürek belki kapılarını kapatmaktan korkan ..

****
Her yıl koparılacak takvim yapraklarından birine
Ödünç kimliğimin yazılması kalıyor geriye...
abim yaaaa sonu sevgi sonu güzellikele sonu finali umutlara bağlasydın bari
sen bizim örneğimizssin biliyorum ağır bir ruh durumunda bu şiir yazılmış etkenler çok
ama ne biliyim şiir sonuçta ve iyimser duyguları bir çırpıda kenara atmamalıyız
inadına umuda sarılmalızı diyorum
ama belki bana öyle gelmiştir bak yine pipirik yaptım ha ..


Necdet Arslan
Emeğine yüreğine sağlık aslında kendi ruh durumumla her ne kadar belli etmemeye çalışıyorsam da çok örtüşüyor ..
Hiçlik hiçbişeylik merkezle bağlantı kuramamak yani
bilincimin yanıtsız kalması sorgu suallerde kaybolmak


üstelik hiç beklemediği anda hiçlik içinde kaybolmak .. ve yanıtları olmayınca olanlara
böyle bir kısır döngü içinde kıvranmak ..
bunun yaşlılıkla ilgisi olduğunu sanmıyorum ..
yaşananlar yaşanmışlıklar olaylar şu bu derken belkide ayarları bozulmuş gibi
hepsinin su üstüne çıkması gibi en istemediklerin bekide .
neyse ..
bilemedim abim ama hoş değil her ne ise bunun adı bir an önce
çıkılmasını isterim ..
mutlak bir çözümü vardır .. Çözülmesi gereken bir ruh durumu ..

Bir öze eğiliş,bir kendini dinleyiş var şiirde .Bu aslında,düşünebilen tüm insanların duyabileceği bir mesaj bu dinleyişte,ancak herkez duyduğunu anlamakta ve hele anlatmakta bu kadar başarılı olamaz.
Kutlarım Necdet bey bu bilgece şiirinizi ve sizi.
Saygılarımla,
Ünal Beşkese

'Hiçbir şeyden utanmayan masumiyet okları
İçimdeki hedefi vurdukça varlaşırken
Ben tükeniyorum '... Necdet Bey hoş,akıcı,anlamlı bir çalışma koymuşsunuz ortaya...Bir solukta okudum...Tebrikler...Metin ÖZTURAN

Şair hep içsel hesaplaşmalarıyla karşı karşıyadır. Ve duygularıyla hep bir muhalifliği ve kırılganlığı vardır.Güzel bir anlatım olmuş.

Yaşadığın her şeyin sabun köpüğü oldugunu anladığın...Baloncuklar teker teker patlarken herşeyi kaybettiğinin farkında olup ta,hiç bir sey yapamadığın...Binlerce cevapsız soru içinde,hayata cevapsız kaldığın... Ve kimseyle konuşmak istemeyip,kendine çagrılarını bile meşgule aldığın anlar vardır...

Hiç Bir Şeye Yetemediğin Anlar Vardır..

Yorgunluğun,yılgınlığın arttıkça...Yeni bir şeylere başlama hevesi yaşamından uzaklaştıkça...Asla bitmeyecek yorucu yokuşlar gibi isteksiz bırakır hayat seni...

Sessiz bir kabullenmişliğe bürünürsün...

Çabalamanın anlamı yok daha fazlasi için dersin...

VE KAYBEDERSİN...

BİR HİÇ'LİKTİR YAŞAM SENİN İÇİN...

Oldukça güzel bir anlatımla dizelere yansıyan,sorgulayan felsefi şiirinizi büyük beğeniyle okudum...

Yüreğinize ve emeğinize sağlık…Kutluyorum…Tam puanımla listeme alıyorum bu güzel şiirinizi…

Değerli USTAM'ı saygıyla selamlıyorum...