Kayıtlardan kurtulma çabasında ruhum
İmkanı sınırlayan ufkun son noktasında
Zamandan ve tüm kaygılardan bağımsız
Süzülüp gözlerinden geçerek...
Lâ_ Mekan bir boyutun tam ortasında
Burada ne sen varsın..
Artık ne ben
Ne de günlük dertlerimizden arta kalanlar
Silerek gözlerinin can yoldaşı hüznü
Sarmakta bizi gümüş rengi lâhuti dumanlar
Sonsuz bir yükselişin hazzıyla gönül
Varlığın aslıyla buluşmaktadır.
Sende, sen olduğunu vehmettiğin
Beni de ben yapan her şey dışında
Benlikten bizliğe hareket hali
Ulaşır 'hiç'liğe son noktasında.
Öyle bir hiçlik ki herşey olursun
Her zerrede soluk alan tabiat
Ekilince bire bin veren toprak
Okyanusun en derin noktasında
Balığın rızkı olan bir mercan yaprak
Kimi gün açlık kavurur seni Afrika'da
Filistin'de akan senin kanındır
Irzına geçilir, aşağılanırsın
Kan kusarsın toplama kamplarında
Hiç olmanın bedelini ödersin
Yaşayarak bütün bu acıları
Yüreğinde gözyaşıyla sulanırken umutlar
Her yerinde boy verir insanlık sancıları
İşte budur gül yüzlüm,bu ufkun ötesinde
Gözlerine dalarak çılgınca aradığım
Sende, senden de içre bulduğumu sandığım
Hiçliğin macerası uzanırken ebede
Cennetin kapısında yokluğunla yandığım
-
Kayıt Tarihi : 11.3.2006 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler.
Sanki ,söylenecek her kelime, (güzel) demenin ,kendini anlatan anlamını bozacak.....
Saygılarımla kutlarım.
TÜM YORUMLAR (4)