Hiç Konuşturur muyum Şiiri - Yaşar Aydın

Şimdi ben
Hem de öğle tanışığı bir vakitte
Gökyüzüne seni anlatıyorum
Farkında bile değil
Git gide koyulaşıyor rengi
Yorgunluğunu bahane edip
Tutuyorum dilimi

Belli ki dayanamadığındandır
Gözlerim başlıyor anlatmaya
Susturamıyorum
Her damlası bir kelimeyi yazılı
Yağmurlarından öğrenmiş olmalı
Gökyüzü anlıyor bu ıslak dilden
Ve ardı ardına okunan
Hazin bir öykünün mısralarıyla
Daha da koyulaşıyor gökyüzünün rengi
Anlatacakları bu kadarmış deyip
Gözlerimi de kapıyorum
Son damlası takılıyor kirpiklerime
Üzerine hayalini çizmiş olduğu besbelli
Gökyüzünce tanınmanı istemediğimdendir ki
Üstünü kapayıp gizliyorum elimle

Sırada bekleyen yüreğim var ki
Bedbahttım da mı içini dökecekmiş
Hiç konuşturur muyum ben onu
Neredeyse vakitsiz akşam olacaktı zaten
Geceyi başıma bela mı edeyim...