bir gün kendine denk gelirsin,
bir pencerede unutulmuş buğulu bir bakış gibi
silik, suskun ve biraz yorgun.
ne dışarısı ısınır, ne içinin kışı diner
bir ömür zemherinin kenarında üşür durursun,
kar yağmaz belki, ama kalbine iner soğuklar
gülümsemeler bile kırılırken dudakta
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta