Hiç kimse seni ben gibi sevemez

Hiç Kimse Seni Ben Gibi Sevemez

Hiç kimse seni benim gibi sevemez,
Ne yüreği yeter, ne gözleri görür seni.
Ben sana ömrümü adadım sessizce,
Her nefesimde sen vardın, bilemezsin ki.

Hiç kimse tutamaz ellerini böyle,
Titreyerek, sanki düşmesin diye bir çiçek.
Hiç kimse bakamaz sana bu gözlerle,
Her bakışımda, cenneti gördüğüm gerçek.

Ben seni her şeyinle sevdim, anlasana,
Kusurlarını bile güzellik saydım bu aşkta.
Karanlıkta bile ışığın oldun bana,
Hiç kimse, inan, böyle sarılmaz yarına.

Gitmek istersen git, yolun açık olsun,
Ama bil ki bu yürek seni hep bulsun.
Hiç kimse, hiç kimse, sevemez seni böyle,
Benim gibi ömrünü koymaz önüne, bu kalple.

Ve bir gün, her şey biter sandığında,
Hatırla beni, sevdana yandığımda.
Hiç kimse sevemeyecek seni benim gibi,
Çünkü ben seni, kendimden bile çok sevdim…