Yitirdim ben gonca gülümü,
Yaktı yandırdı bizi ölümü.
Kimse anlayamaz ki üzüntümü,
Hiç kimse kurtulamaz ecelden.
Hasretiyle ağır yaralıyız,
Gözümüzde canlanır anılarımız.
Biz de dünyadan ayrılacağız,
Hiç kimse kurtulamaz ecelden.
Diyorlar ki şöyle yapsaydın,
Bir şey gelmezdi ki elimizden.
Diyorlar ki böyle yapsaydın,
Hiç kimse kurtulamaz ecelden.
Sayılı nefesler bittiğinden,
Sayılı lokmalar tükendiğinden,
Ölüm olacaktır bir sebepten,
Hiç kimse kurtulamaz ecelden.
Gitme vakti gelişmişse kaderden,
Öyleyse ne gelir ki elimizden.
Böyle yazılmışsa ezelden,
Hiç kimse kurtulamaz ecelden.
Nefesi bitmeyen kimse ölmez,
Lokması bitmeyen kimse ölmez,
İnsanların bahanesi hiç bitmez,
Hiç kimse kurtulamaz ecelden.
Her söz bir kurşun gibidir,
Kalbime giren ok gibidir,
Dünya gözümde hiç gibidir,
Hiç kimse kurtulamaz ecelden.
Yaralı gönlüme atmayın taş,
Eriyoruz bizler yavaş-yavaş,
Gözümüzden eksilmiyor ki yaş,
Hiç kimse kurtulamaz ecelden.
19.05.2019
Bulancak/GİRESUN
Muzaffer Uzunkaya
Kayıt Tarihi : 20.5.2019 05:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NOT : Eğer kızımın eceli gelmeseydi Allah (C.C.) bize bir kapı açar ve yaşatırdı. A'râf Suresi - 34 . Ayet Tefsiri ﴿٣٤﴾ وَلِكُلِّ اُمَّةٍ اَجَلٌۚ فَاِذَا جَٓاءَ اَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ ﴾34﴿Her ümmetin bir eceli vardır. Ecelleri gelince ne bir an geri kalırlar ne de bir an ileri gidebilirler. Nitekim, Peygamberimiz (a.s.m) insanları uyarıyor: Sakın! 'Keşke' demeyin! Hz. Ebu Hüreyre anlatıyor: Peygamberimiz (a.s.m) şöyle buyurdu: “Kuvvetli (iman, azim, teşebbüs kabiliyeti bakımından güçlü) mümin, zayıf müminden Allah’a daha sevimlidir. Her birinde hayır vardır. Senin için (her iki dünyada) faydalı olan şeylere rağbet et; Allah’tan yardım iste, âcizlik/tembellik gösterme! Şayet başına bir musibet gelirse; “eğer şöyle yapsaydım, şöyle şöyle olurdu (veya; keşke şöyle yapsaydım, o zaman şöyle şöyle olurdu)” şeklinde bir şey söyleme! Bilakis şöyle de; “Bu Allah’ın takdiridir, o neyi isterse onu yapar.” Çünkü, “LEV” (eğer, şayet, keşke) kelimesi şeytanın işine yarar/iş yapmasına kapı açar.” (Müslim, kader, 34; İbn Mace, Mukaddime, 10; Ahmed b. Hanbel, 2/366, 370
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!