Hiç Kimse Şiiri - Aysel Tarcan 2

Ne bahçe aklında ne de nadası
Nerdedir yarası bilmez hiç kimse
Bin çığlıkla dolar acil odası
Gelince sırası kalmaz hiç kimse

Meçhuldür kimbilir kaç yürek inler
Çektiği derdini kaç kişi dinler
Bir plakta aşk melodisi çınlar
Başın dara düşse olmaz hiç kimse

Nice hayal düşler akla takılır
Amansız bir ağrı böğre çakılır
Tavanda abajura boş bakılır
Hicran yarasını silmez hiç kimse

Duvarda bir porte ağlatır gözü
Dudakta düğümler nutuklar sözü
Tebessüm hali bitab solmuş yüzü
Gönül parlak olsa dolmaz hiç kimse

Çıngırak yüreği durulmuş gibi
Sofrada çöreği serilmiş gibi
Evinin direği vurulmuş gibi
Boş yere saçını yolmaz hiç kimse

Ne paran gelir akla ne de malın
Kimse sormaz düşünmez nedir halın
Öldün mü! Der dostlar kabre tez salın
Yaşam baki olsa ölmez hiç kimse

Aysel Tarcan