Kalbimin tıklarıyla
Vuruştum bir müddet
Galip gelemedik birbirimize
Anlayacağın durum berabere
Bahçemin içindeki güle seslendim
Solmaların olmasaydı keşke
Kırmızı, kırmızı gülüşseydin benimle
Tepende dolaşan serçeyle
İkide bir havlayan köpeğimle
Konuşursunuz kalbimle
Bazen olmak istediğim hiç kimse
Büyük dersler verir kalbime
Hiç kimse
Cılıklardan, cilikcilerden uzak
Nefretten, kinden beri, ak
Öğretilen düşmanlıkları unutmuş
Öğretilen davranışları unutmuş
Kalıplardan, şablonlardan uzak
Sanki tek başına özgürlüğe uçacak
Hiç kimse
Henüz dünyanın kültürüyle kirlenmemiş
Bencilliğe kapılıp kinlenmemiş
Hanif; tertemiz arı duru
Sanki bozulmamış doğumu
Nasıl yaratıldıysa
Nasıl doğduysa
Kalbinden, gözüne, diline düşen sevgiyle
Onurundan, sözüne, davranışına düşen saygıyla
Allah’ın nimetlerini yaratılanlarla paylaşımıyla
Göz yaşartan
Gönül dağlatan
Hiç kimse
Şu, şucu değil
Bu, bucu değil
Tapınmamıştır insana
Dolanmamıştır yalana
Dalmamıştır riyakârlığa
Hiç kimse değildir onlar büyüyünce
Bulanınca, kine, öfkeye, nefrete
İnsan olabilseydi keşke
Hiç kimse
23.05.2014 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 23.5.2014 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiç kimse' çok güzel bir yaklaşım kutluyorum efendim.Saygılarımla...
Nefretten, kinden beri, ak
Öğretilen düşmanlıkları unutmuş
Öğretilen davranışları unutmuş
Kalıplardan, şablonlardan uzak
Sanki tek başına özgürlüğe uçacak
Bu harika söylem karşısında insanın dili tutuluyor- şiirler romanlar okuyoruz- insanlar tanıyoruz- hepsinin dilinde sevgi barış- elelelık- bu bir söylem sadece- bu söylemden çıkıp pratikte yerini bulunca dünya güzel olacak- her ırka her dine her düşünceye katlanabilince - anlayabilince düğüm kendinden çürüyüp dökülecek- kutlarım...
kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban...
TÜM YORUMLAR (6)