Hiç Kimse Şiiri - Hüdai Ülker

Geçimsiz bir rejimin artıklarıydınız,
şimdi rüzgar vurur
kelepçeli gömleklerinize,
düşünceler savrulur ve rüzgar vurur.
Bir bulut kalkmaz bir şehrin gövdesinden.
Karanlık eller yürür kişiliğimize
ve hiç kimse uyanmaz bir öpüşle.

Güneşin parlaklığında
bir adam boğulur,
hiç kimse uzatmaz başını.
Issızdır kör rejimler,
elleri karanlıktır,
acılarla eğlenir kabus avcıları
hiç kimse öremez yıkılmış duvarları.

Kapılar tıkırdardı içimde,
tek celsede bir ceset çıkardı
ve geçerdi ağaçlı bir yoldan.
Bir çığlık boğulurdu,
güneşin parlaklığında,
bir merhaba vurulurdu böğründen,
hiç kimse koruyamaz gülüşlerini.