Hiç Kendi Olmayan Adam

Hiç Kendi Olmayan Adam

Ve eksiliyordum yavaş yavaş senden,
Sen en hissiz yanın ile dudaklarımı mühürlerken...
Bilmediğin çok şey vardı.
Bilmediğin bir cinayettim ben adam!
Bilmediğin bir kadının teninden,
En yaşanılası parçaları ellerine bulaştırıp çaldın...
Şimdi ben eksiğim sen tam
Yani yapamıyorum bunca gürültünün arasında...
Uzansam ya gölgene,
Gölgen senden, sen kokundan daha bir başka...
Hey'
Sen!
Hiç kendi olmayan adam!
Rahatını bozup sevmeye kalkma hiç beni...
Yara alırsın...
Zira ellerim intikam, hep aşk ve kan...
Sevme beni rahatını bozup,
Hiç kendi olmayan adam!

Özlem Ayşe Çiçek
Kayıt Tarihi : 15.6.2014 20:17:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Özlem Ayşe Çiçek