Hiç Kadar Bir Hep'e Hapsolmuş Aşk

Düşünüyordum, düşünüyordum da...
Düşündükçe kayboluyordum..
Söylesene sen nasıl bir yolculuktun?
İçime içeme kesilen cam kenarı biletlerden,
Nedense dışarıyı göremiyordum...
Ulan sen ne uzun bir yol, ne kısa bir yolculuktun?
Senin ağzından dökülenlerin hepsi mi yoldu, ayrılıktı,
Acı acı, buram buram hasret kokuyordu?
Söylesene, vallahi, billahi,
Ulan yemin olsun demem kimseye...
Hiç kadar mı bir heptik biz?
Ne kadar eksiktik birbirimizden?
Ne kadar tam ederdik?
Biliyorsun işte esmer adam, esmer günah,
Bende yarım yamalak aşkların ezip geçtiği, hemde yorulmuş bir yürek vardı..
Sende sevmeyi bilmeyen, içine mülteci kadınlar gizleyen,
Sende daha dokunulmamış, daha kırılmamış,daha hiç hasret nakışları ile kirpiklerine tutturulmamış,
Yanmamış, yıkılmamış bir kalp..
Perişan et beni hadi!
Fırtınalarınla içimi sök at..
Düşünüyorum..
Billahi düşünüyorum da,
O gözlerden içine nasılda paldır küldür düştüğümü bulamıyorum. Ulan rakımda yarım üstelik...
Hala güzel değilim,
Hala bulamıyorum elimle koymuş gibi seni..
Parmak uçlarına iniyor yine kalemim...
Yüreğimde bıraktığın izleri takip ederek buluyorum seni saklandığın yerden..
Gözlerimde geçen kan bayramından kalan çalkantılı yüzler..
Ah be adam, ah be kara gülüm...
Ben senin tenine sevişmeler iliklemezsem yanacağım
Cehennemim olacak kirpiklerinden öpmeden uyuduğum geceler..
Parmak uçlarından teninin kıvrımlarından giderek üstelik, kalbini bulacağım..
Ulan var ya sevdireceksin kendini...
Sana bembeyaz, maviden uzak sayfalar açacağım...
Şimdi bitsin şiir...
Kelimeler yeterince kanamadı mı?
Ve sen en çok bu sabah güzelsin..
Sen en çok beni soyundurursun bir gülümsemen ile o cüzzamlı günahlarımdan..
En çok beni giydirirsin...
Hadi gideyim ben şimdi...
Çayı koydun, sofra hazır neredeyse...
Düşünüyorum da ne güzel bir adamsın sen.
Seni sevmek şereftir dünyanın her yerinde..