Hiç Kabul Etmez Şiiri - Muammer Yalçın

Bir daha anadan doğmak istesen
Daha seni rahim eş kabul etmez
Gökte bulut olup yağmak istesen
Seni hiç bir yağmur yaş kabul etmez

Kurda kuşa yem ol bence sorun yok
Senin artık benim gibi yarin yok
Şimdi hayalimde bile yerin yok
Gerçek şöyle dursun düş kabul etmez

Ardımdan ne kadar yuhlarsan yuhla
Beni böyle bıraktınya bin ahla
Eğer ki ölürsen böyle günahla
Seni toprak değil taş kabul ermez

Nasıl bir pilansa çöktü eserin
Yıkılan enkazım senin tasarın
Tamiri yok kalbimdeki hasarın
Dönme yalçınıma hiç kabul etmez