Hiç İşte Kendi Kendime Konuşuyorum Şiiri ...

Şair Poet
2

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

1.
Saban demiriyle ilk tohumunu arıyorum sevgimin.
Tutunduğum taşlara akıyor vücut sıcaklığım.
Bir ilk çağ mağarası gibi ruhumu kumarda kaybettim
Derimin ötesine çökmüş yanaklarım.
Alnımdaki kırışları, uzak şimşeklerin çakışı aydınlatıyor.
Buğulanan camlar hayallerimi engelliyor.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta