Hiç İşte! Şiiri - Emin Akduman

Yıldırımları boşalmış bir bulut kadar yağmur yüklü yüreğim…
Sessiz ama için için seni özlemekteyim.
Öyle gök gürler gibi değil elbette haykırışlarım
Okuduğum şiirlerin her satırında
Aklıma düşmüyorsa bakışların
Namerdim!

Bakma suskunluğuma, özlüyorum seni işte
Arada bir;
Bir kaç kadeh rakıya gömmeye çalışıyorum gözlerini
Ama her kadehte daha çok kayboluyorum özleminde
Bak yine başım dönüyor...
İnan,böyle görmek istemezsin beni
Oysa, içimdeki isyanı dinlesem
Sana doğru çıkıp gelsem diyorum
“Sensiz geceler” incinir mi, şimdi beni incittiği gibi?
Gülüşünün yağmurunda ıslanmış hüzün kokan bakışlarım, yine üşür mü?
Ve kirpiklerinde düşler saklayan içimdeki huysuz çocuk;
”Susar mı dudaklarından aşkı emdiği zaman? ”
Gülüşler kuruturum durmadan; “Gözlerimdeki Sen”i, tanıyan sır/lı aynalarda
Bir damlan düşsün diye avuçlarıma
Her gece yağmur duası olur adın dilimde
Anla işte! Kışındayım, sensizliğin.
Çektiğim her nefes sigarada böylesine sen tütüyorken,
Başımı vuracağım hangi duvar inandırır ki bana sensizliğin güzel olduğunu…
Gitme!
Artık hiç ıslanmayacağımı bilsem bile SEN'inle...
Gülüşünden bir damla düşsün yeter gözlerime...

Ah YAR!
Sensiz yat/ama/dığım kaçıncı gece bu
Ve sensiz yak/ama/dığım kaçıncı yalnızlık.
“-Asla umutsuz olmayacağız” diyorduk ya hani
İşte bu yüzden
Sana hiç dokunamayacak ellerimle okşuyorum,
ÖKSÜZ büyütüyorum “umutlarımı”…
Bilsen seni nasıl özlediler.
Ama yalnız olmuyor,avunmuyorlar..
Tenine sürmek için sakladığım nefesimi,
Seni görmeden bitirmekten korkuyorum
Bu yüzden şimdi, asi duyguların peşine takılıp, yanında olmak vardı.
Tepeden tırnağa ayaza kesmiş bir şehrin,
Zayıf ve sönük sokak neonları altında soğuktan titrer gibi.
GÖZLERİNİN SICACIK IŞIĞINDA HEYECANDAN TİTREMEK VARDI

Öyle bir yerki SENSİZLİK! !
Bir adım ötesi,sağır edici bir sessizlik
Bir adım berisiyse gülüşünle süslenmiş baş döndürücü bir güzellik
Keşke bir adım berisinde olabilseydik
Belki o zaman
Çekip giderdi özleminin getirdiği şu tuhaf hüzün
Ve bir yağmur bırakırdı ardında
Gözlerime damlayan, dudaklarımdan taşan...
Her nefeste çağlayan ve adı SEN olan! ! ! !
Dokunabilseydim sana eğer
Biliyorum ki bir tutam ateş olurdu tenin avuçlarımda..
Ve yanardı tenimdeki yalnızlık...
İçim ısınırdı dudaklarının o ıslak öpüşüyle...
Saçlarındaki rüzgâra bırakırdım düşlerimi...
Göğüs uçlarında bir aşk işcisi gibi çalışırdı dişlerim..
Kirli sakallarımla, yüzümü sürerdim karnının sıcaklığına...
Ellerim pınarlarında oynaşırdı..
Sana beni sunardım, seni senden isterken

Yine saçmaladım değil mi?
Oysa senin için belki de
Sadece, ılık bir tebessümüm, aklına düştüğümde gözlerine sürdüğün?
Ve belki de!
Adım dokunduğunda dudaklarına, öyle içini yırtar gibi atmıyor artık yüreğin.
Ama ben böyleyim işte
Her sabah senin olmadığın bir şehirde açıyorum gözlerimi..
Ve yine sensizliği adımlıyorum sokak sokak...
Seni özleyip de,
Sensizlikten kaçarcasına attığım her adım, beni daha çok sana getiriyor
Ama sen içinde olmuyorsun...
Köşe başlarında gülümseyen suretini
Gözlerimi kapatarak ES geçiyorumdaaa
Yine de O GÜZEL GÖZLERİNDEN ÖTEYE GİTMİYOR...
GİDEMİYOR AKLIM
Her gece kısır bir döngüden gebe kalıyor hayat..
Her sabah feryat figan sensizliği doğuruyor...
Dudaklarımı süslüyor o çok sevdiğim adın..
İçime düşüyor özlemine bulanmış damlaların
Teninin sıcaklığı hiç bulaşmıyor ellerime
Sana uzak bir şehirdeyken bile...
Senden ayrı kalamıyorum hiç...
Birazdan yine..
En güzel kokularla süsleyeceğim düşlerimi...
“Sen” düşeceksin göz kapaklarıma....
Sonra bir kıvılcım olacak dudakların...
Yine seninle sabahı bulacağım.
.......

Bakma yüzümün eskimesine
Ben,sensiz bütün saatleri askıya aldım.