Hiç hesapta yokken çıktın karşıma
Çember daralırken girdin kanıma
Tanıyor gibiydim maziden seni
Öylesi yakındın sıcaktın bana...
İçimdeki tabu yıkılmaz derdim
Sevginle arama set koyamadım
Günleri sıradan farksız bilirdim
Seninle geçene hiç doyamadım...
Gönlümde tomurcuk bir gül gibisin
O mahsun gülüşün hiç solmayacak
Ruhuma işleyen nehir gibisin
O nazlı akışın son bulmayacak...
İnan ki ömrümce hep seveceğim
Karşıma çıkmanı şans bileceğim
Gitmeliyim dersen eğer ki bir gün
Ne yazık yaşanan düş diyeceğim...
Kayıt Tarihi : 19.12.2008 18:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Çok sade bir ifade tarzı olması,duyguların anlatımındaki yalınlığı aşkındaki sevgisindeki hasretindeki samimiyeti şiirin okuyuculardaki etkisini güçlendirmiş ve de kökleri derin bir iz bırakmıştır diye düşünüyorum...
Dörtlüklerin ve de dizelerin birbirlerine geçişi bir ırmağın kollarının kış mevsiminden sonraki karların erimesiyle birlikte birleşmesi gibi ve de daha da güçlenerek debisi yüksek bir nehir oluşturarak bir okyanusa denize boşalması gibi şiir yoğunlaşarak devam ediyor son noktasına değin....
Sevgili şairemizi gerçekten ve de yürekten bir duygu nehri sevgi okyanusu ve de seli olmuş'Hiç hesapta yokken'i için yürekten tebrik ediyorum,ve de her dörtlüğü için ayrı ayrı olmak üzere ayakta alkışlıyorum Sevgili şiirseverler bu alkış seslerimi sizler de taa uzaklardan duyabiliyorsunuz değil mi?..Saygımla..Savaş GÜRSOY
TÜM YORUMLAR (2)