hiç görmedin ki beni
ben değildim tanıyan
unuttun eskiyeni
dertsizliğe kanayan
hiç görmedin ki beni
beklediğin ben değildim
özlemleri yalaza bulayıp
kül olmaya taşıyan
hiç görmedin ki beni
gözlerim ırmak değildi
selini dökmedin bana
çağlayamadım aşiyan
hiç görmedin ki beni
umudum soluğundaydı
dün avucunda kırıldı cam gibi
gözlerinde miydi seda ışıyan
hiç görmedin ki beni
kirpiklerin salıncaktı
ay gün yıl unutulmuştu
yürek gönül müydü üşüyen
hiç görmedin ki beni
senden uzaklara gitmiştim
sıcak sesin dondu beynimde
sevgiydi ölümcül yaşayan
hiç görmedin ki beni
çürümeye yüz tutan bedeni
ne ayın denizi öptüğünü gördün
ne de beni buldun kaşıyan
hiç görmedin ki beni
hiç yaşamadık seninle
solumaya yaşamı bulana dek
yollarıma çakır dikenler döşeyen
171209denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 19.12.2009 18:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/19/hic-gormedin-ki-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!