Öyle özledim ki! yâr...
Orada olmak vardı şimdi.
Birlikte otururduk, evimizin çiçekli balkonunda,
Sana bir tavşan kanı çay, bana limonlu yapardım.
Gül şerbeti yapardık şifa olsun diye, miss gibi.
İçerdik kahvenin en köpüklüsünden, en can yakardık hasreti kökünden, içerdik pınarlarımızın buz gibi soğuk sularından, konuşurduk havasından,
“Unutmak kolay mı? ” deme
Unutursun Mihriban’ım.
Oğlun, kızın olsun hele
Unutursun Mihriban’ım.
Zaman erir kelep kelep..
Devamını Oku
Unutursun Mihriban’ım.
Oğlun, kızın olsun hele
Unutursun Mihriban’ım.
Zaman erir kelep kelep..




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta