Hiç..! /gereklilik Kipi Şiiri - Feridun ...

Hiç..! /Gereklilik kipi

şimdi desem ki sana; bu 1000 rakımlık,soğuk duruma göre sıcak,orgazm ve alkol kokan şehirde beni bağlayan hiç bir şey yok/desem.inanır mısın?

içimde bir orman/organ yanıyor desem
yangından kaçan topal bir adama tecavüz ediyor şaşalı,fırfırlı apoletleri ile ölü düzücüler desem..

Limanı olmayan şehirlerin laneti bu gitme ihtimalli yaşamalar
denize,suya,ateşe ve tuza yemin ederim ki
aklımda ki gitmek üzere kurulmuş tüm ihtimalleri bir kalıcıya,mekancıya,evcil bir acıya beşik kertilmişe vurdurtacağım desem..

kasıklarıma tonluk bir gemi demir atmakta!
çek çıkar beni bu şiirden desem
imla,mimla,noktalama,moktalama hak getire
şair şiir/le dalga geçmekte!
Kalemini-kelamını ödünç versene?

/sapı kırık bir saz,yanık köy kokusu,terlemiş kulak memeleri,panzer ve taş,kafası karışık bir iklim dörtlemesi,yol üstü lokantanın saç köküne kadar işlemiş yağ

kokusu,otoban,kavak,yol,yolcu,zaman,mekan,kalem,kalem,kalem/yazman,şiir,şair,hıyanet ille de hıyanet! /desem..

sonra kendimi ondörtlük bir gelinin bel bağından assam tavana
ağzım kanasa sonra
kanasa tırnak etlerim
kansam sana
kana kana,kanaya kanaya
ezbere bildiğim bir türkü çığırsam
sonra tüm notaların kafası karişsa
börtü-böcekli bir şiir yazsam
sonra tenimde sönmüş bir yanardağ hortlasa
tüm tektonik göllerime sen yağsan
beni sel götürse..

dedim/

dedim ve kanamaya başladı zaman
dedim ve susmaya başladı Nuh'tan beri vardiyası değişmeyenler
dedim bir kör bir topal bir sağır bir lâl eşlik etti türküme
dedim ve körlendi parmak uçlarım
dedim ve şehir kustu tüm yalnızlığını üstüme
küstü tüm yeni yetme,koltuk altları yeni terlemiş şairler
bir daha yazmayacaklar/mış!
dedi debelenme
dedi bu şiir sana fazla

dedim kır kalemimi..!

/sen hiç yanık bir köy koktun mu? /

beştemuzikibinon/navê min ferîdun/e