Hiç Gelme Şiiri - Melih Koçer

(Resul Kotluk)
Gönül gülüm solanda
Kalbe keder dolanda
Bülbül dertli ötende
Gelmezsen hiç gelme.

Koca ömrüm bitende
Bahtım mapus yatanda
Deniz beni yutanda
Gelmezsen hiç gelme.

Seher yeli esende
Şafak vakti Sökende
Gözden sular akanda
Gelmezsen hiç gelme.

Kanım yere akanda
Şamran kızıl akanda
Hasret içim yakanda
Gelmezsen hiç gelme.

Ecel kapı çalanda
Elim kapı açanda
Hakka canım verende
Gelmezsen hiç gelme.