Hiç Geçmemeli Şiiri - Hüseyin Çağırgan

sorumsuz bır eylül akşamında
hüzün şemsiyesini evde unutup
şen şakrak atınca kendini sokaklara
anı yağmuruna yakalanmak
gibidir ya bazen hayat
keşkelerın sağanağıyla sırılsıklam olmak
en başına sarıverse yaşam
öğrenmeli emeklemeyi, yürümeyi
yeniden, yeni baştan
ya önemli birisi olmalı insan
ya da hiç geçmemeli dünyadan
bır ağaç dikmeli
su vermeli bır sokak kedısıne her sabah
hem de temmuzun en dayanılmaz sıcağında
cerrah olup hayata tutundurmalı belki
ölümcül hastalığın pençesındeki
o gece bakışlı küçük kız çocuğunu
önemli birisi olmalı insan
ya üç beş yaşama dokunmalı
ya da hiç geçmemeli dünyadan