Hiç Evim Olmadı Şiiri - Yalçın Yücel

Hiç evim olmadı benim
Ev sahibi kelimesini hiç sevmedim
Ne zaman kapım çalınsa
O kelime dikiliverir karşıma
Kaşları çatık
Elleri, yüzü benli
Çirkin mi çirkin

Hiç evim olmadı benim
O kadar para kazanamamışım demek ki
Benim gibi olanlar nasıl yapmışlar
Bilemem, bir şey de diyemem
Diyeceğim
Becerikli adamlarmış doğrusu

Hiç evim olmadı benim
Olsaydı bir
Balkonu da olsaydı yola bakan
Kurulurdum koltuğuma bir rahat
Bir elimde çay
Diğerinde sigaram