içimde ölü bir kurdun cesedini yerdi çakallar,
hiç ölmemiştim fakat her mezar taşında adımı görürdüm
sen öteki aşklarından bahsederken
kadıköy’deki evimin duvara bakan balkonunda.
karıncalarımla birlikte taşındım ben o evden sonra
balkon çiçeklerimi bıraktım, bakır demliğimi, mezar taşlarımı.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta