Gidenler bir, bir gittiler
Geride kalanlar sa sıraya dizildiler
Dıştan biraz buruk seyrediyorlardı
İçlerinden ise iyi de oldu gitti
Bize kaldı her şeyi
Hiç düşünmüyorlardı
Bir gün sıranın kendilerine geleceğini
Beyaz gömleği kendilerinin de giyeceğini
Ellerindeki kürekle çabucak gömdüler
Sonra hepisi geri döndüler
Paylaşalım salladı başını hayır olamaz
Olacak olmayacak hırlaştılar
Sonra köpek gibi boğuştular
Zaman çok çabuk geçti
Onlarda bindiler tahta tabuta
Geride kalanlar ibret alsaydı
Kendini yaşarken kefene sarsaydı
Gönlü gözü tok olurdu
Kimsenin malında
Gözü kalmazdı
Kayıt Tarihi : 10.11.2007 18:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükran Beşışık](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/10/hic-dusunmuyorlardi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)