Hiç Düşünmedin Şiiri - Fizikçi Ahmet

Kışın ortasında,
Ayazın yamacında,
Zemherinin başında…

Hiç düşünmedin.
Soğuk rüzgarların içinde,
mum ışığı gölgesinde,
dünyanın çekirdeğinden
daha sıcak geçtiği,
buzdan soğuk geceleri.
Hiç düşünmedin.

Oysa şimdi öyle mi?
Yazın ortasında,
güneşin altında,
yakamozun başucunda.
Yüzünü okşayan meltem rüzgarı,
ayaklarına kapanan deniz suyu,
dokunduğunda avucunu yakan kumsal…

Hiç düşünmedin.
Yaz gecelerinin,
kış akşamlarından,
daha soğuk geçeceğini.

Hiç düşünmedin.
Yaz gelsin diye yalvarırken,
güneşin altında üşüyeceğini.

Hiç düşünmedin.
Ağlamaktan korkarken,
hıçkırıklara boğulacağını.
Hiç düşünmedin.