Hiç düşündünmü
Yürüdüğün adımlarının ardından baktınmı
Belki gözyaşı vardı
Belkide acıyla kaplı sessiz bir yürek yandı
Önünde oysa umutların vardı
Rüyalarının pembeleştiği sınırlar vardı
Ama hiç ardına bakabildinmi
Solupta giden çiçeklerin üzerine basan sen değilmiydin
Gökyüzünde nefessiz uçan sen değilmiydin
Hiç düşündünmü
Düştüğü yerden kalkamayanları
Elini onlardan sakınan sen değilmiydin
Izdırapla kıvrananlardan değildin sen
Hiç düşündünmü
Ardında ne yüreklerin dallarından kopupta öldüğünü
Hoyrat rüzgarların esipte savurduğu
Olmayan diyarlara göçüp gidenleri düşündünmü
Yürüdüğün yerden dönüpte bir bak ardına
Bir ışık bir umut ver ağlayanına
Ezdiğin çiçekleri birde gözyaşlarınla sula
Ateşi ocağında değilde yüreğinde hisset
Yanıpta bir kez de sen şükür et
Bu bir nasihat değildir bir dilek
Hep güneşe değil birazda gölgeye ihsan et
Kayıt Tarihi : 12.5.2005 20:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!