Hiç düşündün mü Şiiri - Yüksel Şeker

Sahi hiç düşündün mü gülmesini Allah'a emanet ettiğim
Sen neden oradasın ben neden burada
Neden hiç bir yerde kesişmiyor yollarımız
Oysa sende buralardaydın düne kadar
Hatırlasana evlerin pencerelerinde
Balkonların çiçekliklerinde menekşeler Sardunyalar kasımpatılar manolyalar
Evlerin önünde yedi veren güllerden olurdu
Ve sen geçerken onların kokusunu duyardın
Sen gittikten sonra buralardan
Balkonlar da pencereler de çiçeksiz
Evlerin önü de gülsüz kaldı
O mis gibi çiçek kokan sokaklar
Artık egzos dumanı baca dumanı ve is kokuyor artık
Sadece sokaklar değişmedi gülümsemesini Allah'a emanet ettiğim
Gökyüzü bile değişti insanlar bile değişti
Uçurtmalar süslemiyor artık o gökyüzünün maviliklerini
İnsanlar kurmuyor artık o güzel hayallerini
Söylesene gülümsemesini Allah'a emanet ettiğim
Hiç uçurtmasız gökyüzü
Hayalsiz düşsüz insan mı olurmuş
Hala sokaklar ve sokak oyunları var
Beş taş on taş saklambaç
Hepsi duruyor durduğu yerde de
Artık o sokakların en güzel sesi cıvıltısı
O oyunları oynayacak çocuklar yok
Sokaklar boş sokaklar ıssız sokaklar sessiz
Hiç çocuksuz sokak mı olurmuş gülmesini Allah'a emanet ettiğim
Hiç çiçeksiz bahçemi olurmuş
Asmasız üzüm
Kapısız ev
Dumanı tütmeyen baca mı olurmuş
Olurmuş be gülmesini Allah'a emanet ettiğim
Sen buralardan çekip gittikten sonra
Artık bahçe var çiçek yok
Asma var üzüm yok
Evler var kapılar insanlara duvar
Baca var dumanı yok
Hayat diye bir şeyler sunuyorlar önümüze
Yaşayan var içinde insan yok
Artık herkes günü birlik aşık
Seviyorum diyen var gerçekten seven yok
Aşksız sevgisiz insan mı olurmuş
Sahi hiç düşündün mü gülmesini Allah'a emanet ettiğim
Sen neden oradasın ben neden burada
Ve neden hiç bir yerde kesişmiyor yollarımız
Dur anlatma
Dur dokunma
İşte tam orası
Artık kocaman bir yürek yarası...!!!

Yüksel ŞEKER