Elini uzattı “Dur, gitme!” dedi.
“Umut!” dedim.
“Yolumu bekleyen gözler var.” dedim
“Cehalet, sefalet, makus kader …” dedim.
Bir elimde bavulum, bir elimde menekşeler…
Sevdiğim, sevdiklerim yolumu bekler.
Bir fidan nasıl suyu beklerse
Öyle bekler beni kardelenlerim.
Ben bir öğretmenim.
Cehalete savaş açmış bir peygamber yolunda,
Yeni düvele baş kaldırmış başöğretmeni izinde,
Ben, bendleri yıkacak, surlarda gedik açacak bir öğretmenim.
Yüreğim bir serçe yüreği gibi pır pır,
Uzak memleketler iki adımlık mesafede,
Şimdi sıra yeniden Yesrib’leri Medine yapma zamanı
Şimdi sıra yeniden küllerinden doğma zamanı
Hiç durma öğretmenim!
Sen tökezlersen nice olur bu memleketin hali?
Ümmetim için, ulusum için, gökte uçan kuşlarım için…
Menzil yakındır. Hiç durma öğretmenim!
Kayıt Tarihi : 2.12.2017 22:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Açış](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/02/hic-durma-ogretmenim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!