İçime dolan aşkın nağmeleri,
Eski bir kabileye götürüyor beni.
Orada bitimsiz kavgalar içinde,
Hala ilk gün tazeliğinde bir gül var.
Onunla sükûnetin idrakine varılıyor,
Onunla zorlu mücadeleden galip çıkılıyor,
Cümle ahali, dilinde dualar ile…
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta