Hiç Doğma Güneş Şiiri - Muhammed Okay

Doğma
Hiç doğma güneş.
Doğumunu bir şafak vakti unutup
Üzerime ve yeryüzüme hiç doğma.
Sarışınlığın değmesin hiçbir vaktime.
Esmer günlerim daha da koyulaşsın.
Yokluğunda siyahın matemi
kuşatsın günlerimi,
Karanlığın gözü irkilsin
gözümün karanlığından...
Biriksin soğuğun ve karanlığın nefesi
Şiirlerimde,göz önümde,ömrümde...

Doğacaksan eğer ufuklarıma bir gün;
Günbatımı ile bıraktığın her yerde,her noktada
Onun gözlerine bakınarak,
sesine sarılarak uyuduğum uykularda
Nefesiyle uyanırken doğ üstüme,
Doğ üstümüze.
Doğ ki yaşanılmamış  günlerin,
Boşa geçmiş vakitlerin
o an gelsin sonu.
Kırılsın masmavi gökkubemin kara kilitleri.
Doğ ki parlak ve sımsıcak suretin
En aydınlık şahidi olsun
yaşamışlığımın tüm cümle başlarına,
Uyumuşluğumun ve uyanmışlığımın bütün kızıl şafaklarına.