Hiç Demedin Ölüm Var Şiiri - Yelda Karataş

- Mario Levi’ye

kuşun kanadındaki ay
senin için yanar
o mor akşamlarda
yeşil mürekkeple noktalanan
her bakışın

ö l ü m s ü z

işte beni esirgediğin
hor dünya

yüreğine dokununca utanan
yüreğim çırılçıplak
bu evrenin karşısında

duyduğum her şey
ö l ü m s ü z

yatakta o aşkın avuçlarında
ki aşk bizim hayatımız
servilerin altında
üşüyen mezar taşlarında
kara alın yazımız

ö l ü m s ü z

yorgun bir saç teli birinin omzunda
küçücük bir an
ya da bir büyük ihanet
hiçbir kitapta olmayan

uykunun katili Machbeth
ve ateşi getiren o koca Tanrı’nın eli

ö l ü m s ü z

ruhumu yakan bu şafak
gece yarısı kendini vuran hançer

ö l ü m s ü z

yüzün gibi hüznün içinde bulduğum tek sözcük

söyle nasıl yazılır

Ermenice, İspanyolca, Kürtçe, Süryanice ya da Rumca

Ö l ü m s ü z

T a n r ı’ y ı k a l b i n d e a r a y a n ç o c u k l a r d a.

(Enel Aşk)