Hiç değişmemişsin ben görmeyeli.
Yine mahçup utangaç bakışların.
Gözlerin hala siyahların en güzeli.
Akların uğramadığı ipek saçların.
Suskunluğa mahkum dudakların.
Hiç değişmemişsin ben görmeyeli.
Al al oluyor konuştukça yanakların.
Hafif çizgiler sanki Hasretin bedeli.
Selvi boylum yanan ışığı sokakların.
Biraz mahsun gibi ve biraz kederli.
Ben mi..
Aynıyım bekledim hiç değişmeyerek.
Unutmadım yıllarca sadece özleyerek.
Gitmek istiyorsun her zamanki gibi
Bütün güzellikleri ahirete erteleyerek.
Kayıt Tarihi : 27.7.2021 10:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!