Acımasız bir el ağzımı kapatırken
Minnacık canımı yakarken
Anneee diye feryat ederken
Hiç çığlığımı duymadın mı annem.
Sana doyunca sarılamadım
Çocukluğumu bile yaşayamadım
Ölüme giderken adım adım
İçine doğmadı mı annem.
Beyaz kefene sarılmadan
Beni tabuta daha koymadan
Narin kızına hasret kalmadan
Bana son kez sarılsaydın annem.
Sana ihtiyacım varken
Beni mezara koyarken
Kara toprak bağrına basarken
Yüreğin hiç mi sızlamadı annem.
Caniler acımadılar bu genç yaşıma
Bu da mı gelecekti başıma
Kadersiz yazın mezar taşıma
Adım gibi Narin olamadım annem.
Sana kır çiçekleri toplayamadım
Sevgine doyamadım
Kollarına hasret kaldım
Hiç mi içten ağlamadın annem.
Abdi Yüzen
26 Aralık 2024
Kayıt Tarihi : 26.12.2024 00:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2024 yılında insanlıktan nasibini almamış kişiler tarafından hunharca işlenen cinayetlerden biri olan Narin kızımıza ithaf olunur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!