Hiç .çekinme Şiiri - Hüdaverdi Öz

Gün gelir bir efkar basarsa gönlünü
Çekinme, tut getir, ben çekerim yarim.
Bir torbaya doldur, hayatın yükünü
Utanma, çek getir, ben çekerim yarim.

Yer ayırdım, gönül sarayımdan sana
Yıllardır çöktüm kaldım, odamda cama
Ne rahatsız ediyorsa, ruh da cana
Düşünme, tut getir, ben taşırım yarim.

Ne vaat etsem, belki inanmaz kalbin
Gözümün önünden gitmez mahzun halin
Ne türlüsü varsa yüreğinde derdin
Bekleme, al getir, ben bölerim yarim.

Duyarsan uzaklardan bir hüzzam sesi
Bir hüzün kaplar, gider o gözlerini
Salma rüzgarlara saçlarının telini
Çekinme, tut getir, ben tararım yarim.

Kim teselli etsin söyle şu gönlümü
Tarumar ettin gittin benim ömrümü
Daha çektirme kendine bu zulümü
Yerinme, tut getir, ben çekerim yarim.