Yüreğimin en derinlerinde hep bi çocuk vardır benim ve hep olacaktır..
Tertemiz sevgimi heba ettiler,
yeni sevgileri ondan aldım.
ve tekrar sundum hiç heba olmamışcasına
umudumu kırdılar..
yeni umutları ondan aldım
ve hiç kırılmamışcasına yeniden güldüm hayata
ben hep güvendim insanlara.
yeri geldi güvenimi kırdılar
yeter artık güvenme desede hayat
ben güvenimi yitirdiğim anda
yeni güvenler aldım o küçük çocuktan
ve tekrar güvendim güvenimi çalanlara inat
neşeli günlerimi bir kenarda dururken,
hayat yıktığı anda hüzünleri üstüme
o anda bile mutlu olacak bir sebebim vardı
kaldırdım attım hüzünleri,
ve yıkıp çıktığımda o enkazın altından.
yanımda kimseyi göremedim
ve ben her zaman yaptığım gibi
içimdeki o küçük,yüreği tertemiz çocuğa sarıldım
hep gülümseyen çocuğa
her sarıldığımda gülümseten çocuğa
hayatta mutlu edecek hiç bişey kalmasa bile.
en azından hep varolacağını bildiğim
o küçük çocuk benim tek mutluluk sebebim olacak
o güldükçe bende hep gülümseyeceğim
iyi ki varsın açık kahve gözlü çocuk
iyiki varsın yüreği elinde çocuk
ve iyiki varsın hiç ağlamayan yanım
hep tatlı tatlı gülen halim.
ışıl ışıl bakan gözüm
o çocuğun adını yağmur koydum..
adı YAĞMUR kendi ÇOCUK
diğer yanı BEN çocuk
sen hep gül çocuk
Çünkü İnsan Güldüğü an kadar yaşamıştır...
ve;
İnsan yaşını ağladığı anlardan alır..
işte insan o zaman
Ağladığı an kadar yaşamak ister..
işte o zaman çocuk; Gülme ve Hiç ağlama, Sen hiç büyüme çocuk...
Fatih EfeKayıt Tarihi : 9.10.2007 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
**Hiç Büyüme Çocuk
yüregimin en derinlerinde hep bi çocuk vardir benim...
ve hep olacaktir
tertemiz sevgimi heba ettiler
yeni sevgileri ondan aldim
ve tekrar sundum hiç heba olmamiscasina
umudumu kirdilar
yeni umutlari ondan aldim
ve hiç kirilmamiscasina yeniden güldüm hayata
ben hep güvendim insanlara.
yeri geldi güvenimi kirdilar
yeter artik güvenme desede hayat
ben güvenimi yitirdigim anda
yeni güvenler aldim o küçük çocuktan
ve tekrar güvendim güvenimi çalanlara inat
neseli günlerimi bir kenarda dururken,
hayat yiktigi anda hüzünleri üstüme
o anda bile mutlu olacak bir sebebim vardi
kaldirdim attim hüzünleri,
ve yikip çiktigimda o enkazin altindan.
yanimda kimseyi göremedim
ve ben her zaman yaptigim gibi
içimdeki o küçük,yüregi tertemiz çocuga sarildim
hep gülümseyen çocuga
her sarildigimda gülümseten çocuga
hayatta mutlu edecek hiç bisey kalmasa bile.
en azindan hep varolacagini bildigim
o küçük çocuk benim tek mutluluk sebebim olacak
o güldükçe bende hep gülümseyecegim
iyi ki varsin açik kahve gözlü çocuk
iyiki varsin yüregi elinde çocuk
ve iyiki varsin hiç aglamayan yanim
hep tatli tatli gülen halim.
isil isil bakan gözüm
o çocugun adini yagmur koydum..
adi YAGMUR kendi ÇOCUK
diger yani BEN çocuk
sen hep gül çocuk
Çünkü Insan Güldügü an kadar yasamistir...
ve;
Insan yasini agladigi anlardan alir..
iste insan o zaman
Agladigi an kadar yasamak ister..
iste o zaman çocuk; Gülme ve Hiç aglama, Sen hiç büyüme çocuk....Yahu bugün nağlamaylamı geçeçek yine duygu seli+10.
SAYGI SELAMLARIMLA, Vasfiye ÇETİN.
TÜM YORUMLAR (3)