Bin dereden getirse, su ister yine uzaktaki okyanusu
Bu ne biçim sevda, iz belli değil yol belli değil!
Ağzıyla kuş tutmuş gece vakti bir insan yavrusu
Bu ne biçim duygu, edep belli değil şeref belli değil!
Gençliğinin baharında bir pınardan içti zehirli suyu
Bu ne biçim su, deryası belli değil tadı belli değil!
Gözleri görmez kör eder aşkı onu
Rüyasına girer geceleri bir insandan doğma melek
Bu ne biçim adalet! Hiç böyle sevilir mi ?
Kayıt Tarihi : 22.10.2024 01:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şair burda aşık bir gencin sevdiği uğruna herşeyi yaptığını ama bazen herşeyi yapmanında kavuşmaya yetmediğini vurgulamak istemiştir. Aşka sitemli bir yaklaşım takımış ve bunu aktarmıştır
"Aşk" , "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup, manası da canlı ağaçlara sarılıp onların özsularını emerek kuruyup ölmelerine sebep olan sarmaşık demektir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)