Hiç bitmeyen yalnızlığın çiçekleri.
Ne açarsınız ne de solar........!
Duygusuzlaşmaya başlar zamanla kalpler....
sonra ne sever, ne sevdirirsiniz kendinizi..!
İlkönce yetinmeyi öğrenirsiniz...
öğreneseniz ki........!
beklemeyesiniz...!
Meydan mI verirdim bu ayrılığa?
Bilseydim bu kadar zor olduğunu.
Bilseydim dünyanın böyle karanlık,
Bilseydim bu kadar dar olduğunu.
Dilimden sıçrayan bir kıvılcımın
Devamını Oku
Bilseydim bu kadar zor olduğunu.
Bilseydim dünyanın böyle karanlık,
Bilseydim bu kadar dar olduğunu.
Dilimden sıçrayan bir kıvılcımın
şiir yazmayı trketmeyin. Yazın ki açmaya başlayın. Ben sarılekeyim koynunda dünyanın. Babamsa esmermiş. Kürt'üm. Ama yalnızlığı tenimin sarışınlığından alıyorum. Dönme bir dünya da erkek olarak varım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta