Hiç bitmeyen yalnızlığın çiçekleri.
Ne açarsınız ne de solar........!
Duygusuzlaşmaya başlar zamanla kalpler....
sonra ne sever, ne sevdirirsiniz kendinizi..!
İlkönce yetinmeyi öğrenirsiniz...
öğreneseniz ki........!
beklemeyesiniz...!
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




şiir yazmayı trketmeyin. Yazın ki açmaya başlayın. Ben sarılekeyim koynunda dünyanın. Babamsa esmermiş. Kürt'üm. Ama yalnızlığı tenimin sarışınlığından alıyorum. Dönme bir dünya da erkek olarak varım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta