Hiç bitmeyen yalnızlığın çiçekleri...!
Hiç bitmeyen yalnızlığın çiçekleri.
Ne açarsınız ne de solar........!
Duygusuzlaşmaya başlar zamanla kalpler....
sonra ne sever, ne sevdirirsiniz kendinizi..!
İlkönce yetinmeyi öğrenirsiniz...
öğreneseniz ki........!
beklemeyesiniz...!
Kayıt Tarihi : 7.10.2005 09:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)