Bu aralar neredeyim, nasılım bilmiyorum.
Sussam şiir, yazsam roman oluyor.
Hiç kimseyi sevemedim onun kadar.
Karadeniz’in ortasında susuz kaldım.
Ege’de “Biz dostuz! ..” diye bağırdım.
Kafamdakileri en son Van Gölü Canavarına anlattım;
Ben yokum dedi.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta