Kalabalıklar bastırıyor çığlığımı
Yıldızlar göz kırpıyor dağınık akşamlarda
Bir köpek bozuyor gecemin sessizliğini
Ama ben aldırmadan yürüyorum şehirleri sayarak
Ben bir adamım başka biri
Sokakların efendisi,bir abide belki
Molalarımı kavşaklarda alarak
İlerliyorum,bu gece başka biliyorum
Bir müjdesi var tanrının hissediyorum
Yıldızlar düşecek kaldırımlarıma
Önüm karanlık arkam gece
Tutunarak bir ışığa ilerliyorum yeniden
İlerliyorum aydınlığa kavuşana dek.
Korkunun esiriyim yalnız akşamlarda
Bitimsiz heyecanlar yaşarım ardı ardına
Karanlığı yudumlarım bir ömür boyu
Hiç bitmeyen gecelere uyanırım
Ve doyasıya günah işlerim
Sonra göğe yönelirim,kaybolurum içinde
Af dileme sarhoşluğunu yaşarım
Bir dolu ezan dinlerim saba makamında
Doludizgin ağlarım ve af diler ellerim
Secdeye vararak hıçkırıklarla...
16 Mayıs 2001-Gebze
Mahmut KuruKayıt Tarihi : 24.6.2001 00:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!